Program adaptacyjny

Przekroczenie przez dziecko progu przedszkola, szczególnie po raz pierwszy, jest dla niego momentem przełomowym – zmienia się rytm i tryb jego życia oraz dotychczasowe standardy zaspokajania jego potrzeb. Ponadto dziecko nauczyć się musi kontaktów interpersonalnych z nieznajomymi mu ludźmi i nabycia poczucia przynależności do grupy przedszkolnej. Nie jest to łatwe, bo jego pozycja
w grupie jest inna niż w rodzinie. Pojawić się więc może zdezorientowanie, stres
i zdenerwowanie, i to nie tylko u dziecka ale także jego rodziców, a to bardzo utrudnia dziecku adaptację do nowych warunków. Aby więc ułatwić ten proces, zarówno dzieciom jak i ich rodzicom, a nauczycielom włożyć w ręce odpowiednie narzędzia i metody działania powstał program adaptacyjny „Z uśmiechem do przedszkola”. Jego głównym celem jest tworzenie warunków do łatwej adaptacji dziecka w przedszkolu przez zaspokojenie jego poczucia bezpieczeństwa podczas adaptacji oraz eliminowanie stresu adaptacyjnego. Wszystkie podejmowane
a założone działania mają na celu w szczególności:

1. zmniejszenie u dzieci trudnych napięć emocjonalnych w pierwszych kontaktach z przedszkolem,

2. nawiązanie bliskiego i serdecznego kontaktu w relacjach: nauczyciel – dziecko, nauczyciel – rodzic,

3. integrowanie rodziców z przedszkolem w celu ułatwienia lepszej współpracy,

4. poznanie oczekiwań rodziców wobec przedszkola (ich upodobania, potrzeby dzieci).

   W programie zastosowano metody i formy pracy uwzględniające specyfikę poziomu rozwoju dzieci w wieku przedszkolnym oraz potrzeby dzieci i rodziców z zakresu adaptacji do przedszkola. Należą do nich min: zabawy poznawcze, ruchowe, z muzyką, bajki, historyjki obrazkowe, metoda Sherborne, Klanza, B. Strauss, M. Bogdanowicz.

Wybrane zabawy programu adaptacyjnego

1. „Ludzie do ludzi” - wszyscy uczestnicy stoją w parach, osoba prowadząca wydaje polecenia: nosy do nosów, stopy do stóp, plecy do pleców, ręce do rąk; uczestnicy w parach dotykają się wymienionymi częściami ciała. Na hasło: „ludzie do ludzi” należy szybko zmienić partnera. Osoba pozostająca bez pary wydaje nowe polecenia.

2. „Taniec z balonem” - każde dziecko ma balon, tańczy z nim w rytm muzyki. Gdy muzyka ustaje wymienia się balonem z koleżanką lub kolegą.

3. „Mostek” - dzieci w parach; jedna osoba robi mostek, druga obchodzi ją na czworakach, przechodzi pod, przez nad, dookoła.

4. „Stań na kolorze” - dzieci tańczą w rytm muzyki wokół chusty. Gdy muzyka milknie stają na kolorze podanym przez prowadzącego.

5. „Worek ze skarbami” - dzieci siedzą wokół chusty lub na niej. W worku znajdują się rekwizyty w kolorach odpowiadających kolorom chusty. Dzieci podają go sobie w rytm muzyki. Gdy muzyka milknie, zadaniem osoby która trzyma worek jest wyciągnięcie rekwizytu, podanie jego nazwy, koloru, zastosowania i położenie go na polu chusty w tym kolorze.

6. „Zanieś miskę na drugą stronę” - uczestnicy trzymają naprężoną chustę, na niej stoi miska z wodą. Zadaniem grupy jest przeniesienie chusty na wcześniej wyznaczone miejsce.

7. „Wszyscy są” - dzieci stojąc w luźnej gromadce śpiewają na powitanie: Wszyscy są, witam was, zaczynamy już czas. Jestem ja, jesteś ty, raz, dwa, trzy (3 klaśnięcia).

8. „Idący cień” - dzieci ustawione parami, jedno dziecko idzie do przodu, drugie jest jego cieniem (cień podąża za dzieckiem i naśladuje jego ruchy). Na sygnał nauczyciela dzieci zamieniają się rolami – cień staje się przewodnikiem.